Εφύσηξαν και πάλι, δυστυχία κι απώλειες. Της γης οι πλάκες σύρθηκαν στα λαγούμια της γης σαν τρωκτικά που δαγκώνονται μέχρι θανάτου. Η πάλη τους ταρακούνησε συθέμελα και τις πόλεις της Τουρκίας και της Συρίας που είχε ευκαιριακά στοιβαχτεί κόσμος και κοσμάκης-παροδηγημένος από του «σουλτάνου» τις πομπώδεις πομφόλυγες. Σωριάστηκαν καταγής χιλιάδες κτίρια μ έναν υποχθόνιο, απειλητικό τριγμό, καταπλακώνοντας τους ανθρώπους που κοιμόντουσαν ανίδεοι γι αυτό που θα τους έβρισκε...
Θανατικό. Απώλειες. Συντρίμια. Κραυγές μέσα από τα ερείπια που αβοήθητες, καταλήγουν να σιωπήσουν για πάντα. Διασώστες ανίσχυροι μπροστά στις χιλιάδες των καταπλακωμένων. Λυγμοί κι εκκλήσεις απελπισίας. Παιδάκια που ανασύρονται από τις βυθισμένες τρύπες που ήταν κάποτε τα κονάκια τους, άλλα ζωντανά κι άλλα, τα πιο πολλά, χωρίς ζωή στα σπλάχνα τους.
Ξυπόλητα αγόρια σκάβουν με τα χέρια τους τα συφοριασμένα ερείπια, ψάχνοντας απελπισμένα τους για πάντα χαμένους γονείς. Ο χιονιάς καλύπτει τις κακοφορμισμένες πληγές αυτών που –λίγες μέρες πριν- ήταν πόλεις ανθρώπων, άναρχα δομημένες. Λες και βάλθηκε ο γαιοσείστης να διαλύσει ό,τι έχτισαν οι καιροσκόποι κι οι κερδοσκόποι εργολάβοι, οι κουροπαλάτες του Ερντογάν. Να ξεσκεπάσει τη διαφθορά και το «μπαξίσι» που καταδυναστεύει το δημόσιο βίο (και) της γείτονος. Να καταδείξει πόσο πλασματική ήταν τελικά αυτή η εικόνα «ευημερίας» των χαοτικών πόλεων της τουρκικής ενδοχώρας. Εκεί που οι μαχαλάδες των προχειροφτιαγμένων καταλυμάτων κρύβονταν πίσω από τη «βιτρίνα» θηριωδών οικημάτων. Με τον τουρκικό λαό να χειμάζεται υπό την ηγεσία του φασιστίζοντος ηγήτορα που απειλούσε «να ρθει νύχτα» στα ελληνικά νησιά.
** Απόσπασμα από άρθρο της Μαργαρίτας Ικαρίου στην Εφημερίδα των Συντακτών. Διαβάστε εδώ τη συνέχεια και την κατάληξη με το ερώτημα «Εσύ, πού κοιμήθηκες απόψε;»
No comments:
Post a Comment