Η κατασκευή της συναίνεσης στην Ελλάδα του Μνημονίου

Το 1922 ο Walter Lippmann επινόησε την «κατασκευή της συναίνεσης». Η έννοια αυτή περικλείει όλο τον διανοητικό, τεχνολογικό και οικονομικό εξοπλισμό που συμμετέχει στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Τα ΜΜΕ, η διαφήμιση, το μάρκετινγκ, οι ειδικοί με δημόσιο βήμα, οι πολιτικοί αποτελούν κομμάτια αυτής της μηχανής.
Η κατασκευή της συναίνεσης, σύμφωνα με τον Lippmann, είναι απαραίτητη για τη διακυβέρνηση των σύγχρονών κοινωνιών γιατί, σε αντίθεση με την άμεση δημοκρατία, η αστική αντιπροσωπευτική δημοκρατία προϋποθέτει διαμεσολάβηση μεταξύ του λαού και των κυβερνώντων.
Εξήντα έξι χρόνια αργότερα ο Edward S. Herman και ο Noam Chomsky οικειοποιήθηκαν την έννοια στο βιβλίο τους Manufacturing Consent.
Κάνοντας μια ανάλυση της μαζικής επικοινωνίας υπό το πρίσμα της πολιτικής οικονομίας, έφτασαν στο συμπέρασμα ότι τα κυρίαρχα ΜΜΕ τείνουν να διαμορφώνουν την συναίνεση προς την κατεύθυνση που..

«Η δημοκρατία δέχεται επίθεση»

Ο έντονος και πολύμορφος αγώνας στην Ελλάδα κατά της δικτατορίας του Μνημονίου, της Τρόικας και του Μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ έχει προκαλέσει το ζωηρό ενδιαφέρον της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Γίνεται όλο και σαφέστερο ότι η κρίση δεν είναι ελληνική αλλά αφορά όλους τους λαούς της Ευρώπης. Η ενδυνάμωση της αλληλεγγύης μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών αποτελεί ένα πολύ σημαντικό βήμα για την οριστική ανατροπή της Ευρώπης των τραπεζών και των αγορών.
Σήμερα Τρίτη, 13 Μαρτίου, στο Βερολίνο, η ομάδα Real Democracy Now! Berlin/GR, γερμανικά συνδικάτα και φορείς συνδιοργανώνουν συζήτηση με θέμα «Ελλάδα: η δημοκρατία δέχεται επίθεση». Θα μιλήσουν η δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας..

Πολιτική πόλωση ή κοινωνικός διχασμός;

Το 4ο τεύχος του περιοδικού ΜΟΝΟ κυκλοφορεί την Τρίτη 13 Μαρτίου σε περίπτερα, κέντρα Τύπου και επιλεγμένα βιβλιοπωλεία, σε όλη τη χώρα. Περιεχόμενα 4ου τεύχους:

1. Πολιτική πόλωση ή κοινωνικός διχασμός;
Επίκαιρη έρευνα για τον ευρύτατο δημόσιο διάλογο που έχει ανοίξει όσο πλησιάζουμε στις εκλογές.
Ο Τάσος Τσακίρογλου αναρωτιέται αν επιστρέφουμε στην δεκαετία του ’60 ενώ απαντούν σε ερώτηση για τις κοινωνικές ζυμώσεις οι: Ευτύχης Βαρδουλάκης, Χριστόφορος Βερναρδάκης, Ρένα Δούρου, Σπύρος Μαρκέτος, Ευτύχης Μπιτσάκης & Κωστής Χατζηδάκης.

2. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Φώτης Τερζάκης – «Μια κοινωνία που διευθύνεται από τεχνοκράτες είναι μια ολοκληρωτική κοινωνία», στον Τάσο Τσακίρογλου.
Με λόγο ευθύ, αιχμηρό και σαφή ο Φώτης Τερζάκης στη συνέντευξή του στο ΜΟΝΟ αναλύει τους ορατούς και αόρατους κινδύνους που αναδύονται μέσα από την κρίση, καυτηριάζει την αυτόματη ροπή του συστήματος προς τον πολιτικό αυταρχισμό και διαβλέπει..

Πατάτες και πατατοφάγοι

Μία σκέψη με αφορμή το «Κίνημα της Πατάτας» και τα πολιτικο-ραδιο-τηλεοπτικά παραφερνάλια

Ο "θάνατος" - αν για αυτό μιλάμε - των μεσαζόντων είναι θετική εξέλιξη. Και οι πρωτοβουλίες που εκδηλώνονται ανά τη χώρα για την προμήθεια ειδών πρώτης ανάγκης απευθείας από τον παραγωγό είναι στη σωστή κατεύθυνση και πρέπει να οργανωθούν ακόμα περισσότερο, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι η ευθύνη θα περάσει κατ' ανάγκην από τα χέρια λίγων ευαισθητοποιημένων πολιτών σε πιο μαζικό επίπεδο, σε σωματεία και ενώσεις. Μην τις φοβάστε αυτές τις λέξεις, παιδιά• δεν υπάρχει άλλος δρόμος...
Αλλά αυτό είναι απλώς μία αρχή, ένα βήμα. Χρειάζονται κι άλλα αφού - αν είμαστε ειλικρινείς πρέπει να το παραδεχτούμε - και για την ακριβή πατάτα στο βάθος ο φταίχτης δεν είναι άλλος από το σύστημα που λέγεται καπιταλισμός.
Γι' αυτό και μόνο καχυποψία πρέπει στους ύμνους των πονηρών πολιτευτάδων (και από κοντά των εκστασιασμένων μέσων) για την..

Ιστορία πότε θα μάθετε;

Γιαουρτώθηκε ο Νταλάρας στο Ίλιον και άρχισε πάλι η παραφιλολογία του ρεσώ και η πολιτική ανάλυση της ομελέτας.
Ένα σχόλιο και μία απορία μόνο έχω:
Δεν ενοχληθήκατε με την απομείωση της δημοκρατίας. Αποδεχτήκατε διορισμένες κυβερνήσεις λόγω “έκτακτης ανάγκης”. Πορευτήκατε σε διαχειριστικούς μονόδρομους. Συμφωνήσατε με τις λογικές των συλλογικών ευθυνών. Αδιαφορήσατε για τη φωνή της “πλέμπας”. Τώρα έχετε το θράσος να γκρινιάζετε για τον εκφασισμό της μάζας;
Ιστορία πότε θα μάθετε;