§ Κάτω η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοπαλίκαρο των Ιμπεριαλιστών και των Μνημονίων
§ Αγωνιστική ταξική απάντηση σε αντιδραστικούς, εθνικιστές, μιλιταριστές, ακροδεξιούς, φασίστες, που θέλουν να σηκώσουν κεφάλι.
§ Να σπάσουμε τη μέγγενη του ιμπεριαλισμού και των εθνικισμών. Έξω ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, βάσεις από τα Βαλκάνια. Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ.
§ Ο γειτονικός λαός έχει δικαίωμα να ονομαστεί όπως επιθυμεί.
§ Εργάτες και λαοί των Βαλκανίων, Προλετάριοι όλων των χωρών, να ενωθούμε! Στον
κοινό αγώνα για την Ειρήνη και τον Σοσιαλισμό!
Η άθλια κυβερνητική κλίκα των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ, αφού ψήφισε το Πολυνομοσχέδιο με τα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα (κατάργηση απεργίας, πλειστηριασμοί και αμέτρητα άλλα), άνοιξε το θέμα του ονόματος της ΠΓΔΜ, ώστε να συγκαλύψει την βάρβαρη 3η και 4η αξιολόγηση, να ρίξει το δηλητήριο του εθνικισμού. Αυτή είναι πάγια τακτική της αστικής τάξης, να κουκουλώνει τις ταξικές αντιθέσεις με τους «εθνικούς κινδύνους», που ασπάστηκε η νεομνημονιακή φράξια του Τσίπρα.
Αυτή την αθλιότητα του Τσίπρα, τα εγκλήματά του (που τα κάνει συστηματικά στο όνομα της «αριστεράς», για να σπρώξει τον ελληνικό λαό στην απελπισία), προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι άλλοι μαύροι αντιδραστικοί. ΝΔ, υπέρμαχοι των Μνημονίων και «Μένουμε Ευρώπη», που βρήκαν ευκαιρία να κάνουν «αντιπολίτευση», ενώ στηρίζουν 100% όλα τα αντεργατικά Μνημόνια, τα σχέδια και τους πολέμους των ΝΑΤΟ και ΗΠΑ. Ακροδεξιοί και εθνικιστές, φασισταριά και καραβανάδες, δήθεν «μακεδονικές οργανώσεις/σύλλογοι» και «ομογενείς», Σαμαράδες, «κεντροαριστεροί» ή και «αριστεροί», δημαρχαίοι και «άνθρωποι του πνεύματος» – όλοι αυτοί οι απατεώνες της πολιτικής ή κοινοί απατεώνες, μια «ανθρώπινη σκόνη: θέλουν να εκμεταλλευτούν την αηδία της ελληνικής κοινωνίας για τη σημερινή κατάσταση, να στρέψουν το τιμόνι ακόμα πιο δεξιά, σε μια ζοφερή πολιτική, σε ένα πιο σκληρό Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, στήνοντας ένα «αξιοσέβαστο» ακροδεξιό κόμμα. Από κοντά τα ΜΜΕξαπάτησης, παίζοντας στη διαπασών τις κραυγές «να μας σώσει ο στρατός και η αστυνομία».
Δεμένοι στο Δόγμα Τραμπ
Η ανθρωπότητα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έχει παροξύνει τις αντιπαραθέσεις και το χάος. Οι ΗΠΑ («πρώτη η Αμερική ή κανένας») έχουν σκοπό την περικύκλωση και ήττα Ρωσίας και Κίνας. Αυτές απαντούν με την οικονομική (κινέζικοι εμπορικοί δρόμοι) και στρατιωτική (Ρωσία) δύναμή τους. Οι ΗΠΑ, με συμμάχους τις Ισραήλ, Αίγυπτο, Σ.Αραβία, Ιορδανία (μαζί και την Ελλάδα, σε κοινό «άξονα») απειλούν με γενική ανατίναξη τη Μ. Ανατολή και τη ΝΑ Μεσόγειο.
Ο ίδιος ανταγωνισμός αναπτύσσεται ραγδαία στα Βαλκάνια. Οι υπεύθυνοι της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, ΗΠΑ και ΕΕ, προσπαθούν να επιβληθούν πλήρως, με πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ και όχημα το ΝΑΤΟ. Σκοπός το ξερίζωμα της επιρροής Ρωσίας (και Κίνας) στην περιοχή. Έχοντας εξασφαλίσει τον έλεγχο Αλβανίας–Βουλγαρίας–Κοσσόβου–ΠΓΔΜ και Ελλάδας, ζητούν άμεσα την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ στην σύνοδο του Ιουλίου 2018, ώστε να δημιουργήσουν μια Νατοϊκή ζώνη–φρένο στη Ρωσία (ήδη έχουν μια τεράστια βάση πάνω στα σύνορα ΠΓΔΜ–Κοσόβου) και να πιέσουν αφόρητα τη Σερβία να ξεκόψει με τη Ρωσία, να ενταχθεί επίσης στο ΝΑΤΟ (να πάει δηλαδή στην αγκαλιά των σφαγέων της).
Αυτή την απαίτηση των ΗΠΑ εκτελούν τα γιουσουφάκια του ΣΥΡΙΖΑ (στην πραγματικότητα εκ μέρους όλης της αστικής ελίτ). Ευελπιστούν σε ευνοϊκή μεταχείριση των ιμπεριαλιστών, στήριξη των ΗΠΑ–ΔΝΤ για μια «έξοδο από τα μνημόνια» και μια υποτυπώδη οικονομική «ανακούφιση», υφαρπαγή οικονομικών φιλέτων στη γειτονική χώρα, κατοχύρωση σαν ενεργειακός κόμβος, στήριξη έναντι της Τουρκίας κ.ά. Ωστόσο, οι Τσίπρας–Καμμένος, όσο και αν πειθήνια εκτελούν τις εντολές των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών, το μόνο που θα πάρουν θα είναι λίγοι ακόμα μήνες στις καρέκλες τους, αν συνεχίσουν να υπογράφουν ότι τους σερβίρουν.
Στις συμπληγάδες ιμπεριαλισμού – εθνικισμών
Η ελληνική αστική τάξη, αφού έκανε πλάτες στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας από ΗΠΑ–Γερμανία (παραχωρώντας τότε λιμάνια και οδικούς άξονες στους Νατοϊκούς), το 1992 κατέληξε στη θέση πως δεν δέχεται καμία ονομασία με τον όρο Μακεδονία για τη γειτονική χώρα. Αυτό αποτέλεσε για 15 χρόνια μια θέση εσωτερικής κατανάλωσης, μιας και πάνω από 140 χώρες (και όλοι οι ιμπεριαλιστές) την αναγνώρισαν ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το 2007, στο Βουκουρέστι, η αστική γραμμή προσαρμόστηκε στη «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό». Αυτό προσπαθεί να εφαρμόσει η πειθήνια κυβέρνηση Τσίπρα και η κυβέρνηση Ζάεφ (που επιβλήθηκε με πραξικοπηματικές διαδικασίες υπό αμερικανική καθοδήγηση).
Η εντολή «λύσης» από τις ΗΠΑ φέρνει σε δύσκολη θέση όλα τα αστικά κόμματα και δυνάμεις στην Ελλάδα. Αυτοί που μαζί με παππάδες, εθνικιστές και φασίστες οργάνωναν συλλαλητήρια το 1992 – προσκυνούσαν τα αγάλματα του Μ. Αλεξάνδρου φορώντας φουστανέλες – έβριζαν τον γειτονικό λαό σαν γυφτοσκοπιανούς και μάζευαν ψήφους σε εκκλησίες, γήπεδα, πλατείες ως μακεδονομάχοι, τώρα δυσκολεύονται να πουν τη θέση τους (βλ. τριγμούς στο εσωτερικό της ΝΔ, υποχώρηση εκκλησίας, διπλοπροσωπία ΑΝΕΛ κτλ.).
Το ίδιο ισχύει στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας. Ο πληθυσμός έχει γαλουχηθεί για δεκαετίες με την εθνική συνείδηση του Σλαβομακεδόνα/Μακεδόνα. Ειδικά μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η ίδρυση αυτού του κρατιδίου βασίστηκε στην εθνικιστική προπαγάνδα της άρχουσας τάξης για το μακεδονικό έθνος. Εκατοντάδες αγάλματα του Μ. Αλεξάνδρου και η σημαία της Βεργίνας προσπάθησαν να γίνουν συγκολλητικός εθνικός μύθος ενός πληθυσμού που κατά 30–35% αποτελείται από Αλβανούς. Η εθνική συνείδηση του Μακεδόνα ήταν το μόνο καταφύγιο για μια άρχουσα τάξη που φοβόταν και φοβάται πως χωρίς αυτό το όνομα θα απορροφηθεί από τη μεγάλη Αλβανία ή Βουλγαρία. Οι αφηγήσεις όλων των εθνικιστών περί απόγονων των αρχαίων μακεδόνων και του Μ. Αλεξάνδρου είναι ανιστόρητα παραμύθια. Τα Βαλκάνια ήταν πάντα χωνευτήρι λαών, Ελλήνων, Τούρκων, Σλάβων, Βουλγάρων, Αλβανών, Ρομά. Οι πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής και η εκδίωξη–ανταλλαγή πληθυσμών μετά το 1922, ήταν που διαμόρφωσαν σημαντικά και τη σημερινή εικόνα.
Ήδη από το 1945 (και για ικανοποίηση των Σλαβομακεδόνων ανταρτών) η συγκεκριμένη περιοχή της Ενιαίας Σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας ονομαζόταν Μακεδονία, με μικρές μόνο –κατά καιρούς– αντιδράσεις της ελληνικής αστικής τάξης. Τα γεωγραφικά όρια της σύγχρονης ιστορικής Μακεδονίας ήταν σαφώς μεγαλύτερα από τη Μακεδονία που ανήκει στην Ελλάδα – όπως επίσης η χρήση μιας γλωσσικής διαλέκτου (Σλαβομακεδόνικα) δεν σημαίνει μια ξεχωριστή εθνότητα – όπως όμως και η καταπίεση των εθνικών και γλωσσικών ιδιαιτεροτήτων (βλ. απαγόρευση δημόσιας χρήσης της γλώσσας τους κτλ. στην περιοχή της Φλώρινας) όχι απλώς δεν βοηθά στην ειρηνική συμβίωση αλλά οδηγεί σε αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς.
Οι φτωχοί και καταπιεσμένοι κάθε εθνότητας ζήσαμε εκατοντάδες χρόνια μαζί, κάτω από την μπότα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, των αστικών μας τάξεων (μετά τη δημιουργία των εθνικών κρατών), των ιμπεριαλιστών. Αυτοί ήταν, και πολύ περισσότερο είναι σήμερα, οι κοινοί μας εχθροί.
Σεβασμός στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών – Κοινοί ταξικοί αγώνες
Το εργατικό κίνημα (αξιολογώντας και κάθε περίπτωση συγκεκριμένα) αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε λαού στην αυτοδιάθεση και ξεχωριστή κρατική υπόσταση, εάν επιθυμεί. Αυτή είναι και η θέση των πραγματικών, των διεθνιστών Κομμουνιστών – όχι μιας δειλής «αριστεράς» που γλυκοκοιτάζει το ακροατήριο των εθνικιστικών συλλαλητηρίων (μήπως και αρπάξει καμιά ψήφο) ή που φοβάται να συγκρουστεί με το αστικό «εθνικό συμφέρον».
Όχι γιατί υπερασπιζόμαστε τις εθνικές ιδέες και τα σύνορα, αλλά γιατί η έμπρακτη αναγνώριση αυτών των δικαιωμάτων είναι απαραίτητη για να οικοδομηθούν σχέσεις εμπιστοσύνης και σεβασμού μεταξύ των εργατικών τάξεων όλων των χωρών. Είναι όρος, για να καλέσουμε όλους τους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα στον μόνο ουσιαστικό, στον ταξικό αγώνα ενάντια στους καπιταλιστές/καταπιεστές – που ντυμένοι εθνικόφρονες, απομυζούν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι ή χρησιμοποιούν τους δηλητηριασμένους από τον εθνικισμό εργάτες σαν κρέας για τα κανόνια. Αυτό ονομάζουν εθνικό συμφέρον. Έτσι, η ελληνική εργατική τάξη και ο ελληνικός λαός πρέπει να αναγνωρίσουμε στους γείτονες το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και της ονομασίας τους, χωρίς αλυτρωτισμούς και εθνικιστικές ανοησίες (χάρτες που περιλαμβάνουν ολόκληρη τη Μακεδονία κ.λπ.). Ώστε να διώξουμε κάθε σύννεφο που δηλητηριάζει τις σχέσεις μας. Ώστε να τους καλέσουμε σε κοινό αγώνα, ενάντια στις άρχουσες τάξεις που μας καταδικάζουν στη φτώχεια, στους ιμπεριαλιστές που μας διαμελίζουν και μας οδηγούν σε πολέμους.
Γι’ αυτό πρέπει να λυθεί το θέμα της ονομασίας, όχι για να μπορέσει η γειτονική χώρα π.χ. να μπει κι αυτή στο ΝΑΤΟ. Το ακριβώς αντίθετο, καλούμε τους εργαζομένους της γειτονικής Μακεδονίας να παλέψουν μαζί μας, για να διώξουμε ΝΑΤΟ και ιμπεριαλιστές από την περιοχή. Να απελευθερωθούμε από το σφιχταγκάλιασμα ΗΠΑ–ΕΕ–Ρωσίας, όποιου επίδοξου εξουσιαστή εποφθαλμιά τη γη, τον πλούτο και τον ιδρώτα μας. Διαφορετικά είναι κοινή μας μοίρα η ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας, η μετατροπή των Βαλκανίων σε μια νέα Συρία.
Οι εργάτες και οι νεολαίοι Ελλάδας, ΠΓΔΜ, Αλβανίας και όλων των Βαλκανικών χωρών δεν έχουμε καμία θέση στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, μαζί με αστούς και φασίστες, που μας έχουν καταντήσει δούλους των εργοδοτών/πολυεθνικών και πιόνια των ιμπεριαλιστών. Η θέση μας είναι στον αγώνα για να συντρίψουμε τον αντεργατικό μεσαίωνα, να διώξουμε όλες τις πολιτικές συμμορίες νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών, πρώην σταλινικών και απογόνων των φασιστών του Β΄ΠΠ, τους ιμπεριαλιστές πάτρωνές τους. Στο κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων των Βαλκανίων και της Ευρώπης, για ειρήνη, ταξική ενότητα και δικαιοσύνη. Για να απαλλαγούμε από το δολοφονικό καπιταλιστικό σύστημα, τη ρίζα όλων των δεινών μας. Για να βαδίσουμε μαζί στον δρόμο της Σοσιαλιστικής Επανάστασης και των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης – μόνη βιώσιμη λύση για ειρήνη και πρόοδο των λαών μας και όλης της ανθρωπότητας.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
No comments:
Post a Comment