Σαν σήμερα πριν 45 χρόνια, εζησα την πιό ευτυχισμένη στιγμή της εξορίας μου στη Γυάρο. Την επομένη θα απελευθερωνόμασταν και έτσι για μία και μοναδική φορά, μαζί με τον αείμνηστο Τακη Μπενά, τον Στελιο τον Παππά, το Νίκο τον Μανιό κάναμε μιά μεγάλη βόλτα στο νησί.
Απίστευτα συναισθήματα, έντασης, χαράς, λαχτάρας να δούμε μετά απί τίσο καιρό τους δικούς μας. Αυτά μας καθόρισαν.
Και έρχεται το κάθε υβρίδιο να σου.
μιλά για ψυχικά νοσήματα...
Μετά ήρθε η αφιξή μας, πανηγυρικά, στο Πόρτο Ραφτη. Και συνεχίζουμε... Με τις μνήμες, την ψυχή, τα ιδεώδη, την πίστη και την αισιοδοξία των ιδεών μας...
Απίστευτα συναισθήματα, έντασης, χαράς, λαχτάρας να δούμε μετά απί τίσο καιρό τους δικούς μας. Αυτά μας καθόρισαν.
Και έρχεται το κάθε υβρίδιο να σου.
μιλά για ψυχικά νοσήματα...
Μετά ήρθε η αφιξή μας, πανηγυρικά, στο Πόρτο Ραφτη. Και συνεχίζουμε... Με τις μνήμες, την ψυχή, τα ιδεώδη, την πίστη και την αισιοδοξία των ιδεών μας...
No comments:
Post a Comment