Είναι γεγονός ότι - ιδιαίτερα στη μνημονιακή περίοδο - επεκτάθηκαν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις σ’ όλη τη σφαίρα της παραγωγικής δραστηριότητες και τις υπηρεσίες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.Είναι επίσης ωμή πραγματικότητα, ότι οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, κατά συντριπτική πλειοψηφία, αφορούν θέσεις μερικής και όχι πλήρους απασχόλησης. Άλλωστε, την «αποδεικνύουν» και τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ για το μήνα Οκτώβριο 2017» (εδώ τα στοιχεία).
Σήμερα όσοι μιλούν για μείωση της ανεργίας παραγνωρίζουν ότι αυτό οφείλεται όχι στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά στη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης και της εκ περιτροπής εργασίας.
Έχουμε λοιπόν εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων και αντικατάσταση της σταθερούς και μόνιμης εργασίας με την ελαστική, εκ περιτροπής και μερική απασχόληση, με αποτέλεσμα να λειτουργούν ως ο μοχλός πίεσης για την περικοπή των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και να χρησιμοποιούνται ως πολιορκητικός κριός για την άλωση των εργασιακών σχέσεων, την εκχώρηση αρμοδιοτήτων του δημόσιου τομέα στους ιδιώτες και στην πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα.
Στον ιδιωτικό ιδιαίτερα τομέα, οι ελαστικές μορφές εργασίας είναι πλέον πάρα πολλές: μαύρη εργασία, υποδηλωμένη εργασία, voucher, μπλοκάκια, αποστερούν από τους εργαζόμενους στοιχειώδη δικαιώματα όπως η ασφάλιση, οι άδειες, η αποζημίωση απόλυσης, η προστασία της μητρότητας (εγκυμοσύνη – λοχεία). Και ενώ οι εργαζόμενοι δικαιώνονται, είτε με την παρέμβαση των σωματείων, είτε όποτε προσφεύγουν δικαστικά για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, πολλές φορές φοβούνται να το κάνουν για να μην έχουν πρόβλημα να ξαναβρούν δουλειά. Αυτονόητα εργασιακά δικαιώματα καταστρατηγούνται στην πράξη.
μνημονιακών πολιτικών της κυβέρνησης και της ΕΕ, τις υλοποιούν στην
πράξη.
Χαρακτηριστική περίπτωση στήριξης της εργασιακής ζούγκλας από την ίδια την κυβέρνηση που διατείνεται ότι προσπαθεί να την περιορίσει, ήταν η μερική νομιμοποίηση του καθεστώτος με το μπλοκάκι μέσω του περσινού νόμου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό.
Το ΜΕΤΑ αγωνίζεται, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, για την κατάργηση όλων των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, κατά της εκ περιτροπής και ενοικιαζόμενης εργασίας και κατά της κατάτμησης της εργασίας και της εκχώρησής της σε εργολαβικές εταιρείες. Διεκδικεί μόνιμη και σταθερή εργασία, πλήρους απασχόλησης και με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
Στο πλαίσιο αυτό, και για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αγωνίζεται για τη δραστική μείωση των ωρών εργασίας, με προοπτική το 35ωρο, 5νθήμερο, για την περιφρούρηση της Κυριακής Αργίας, την κατάργηση της μισθολογικής διάκρισης σε παλιούς και νέους εργαζόμενους και για την
επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτατου μισθού στα 751€.
Στο πλαίσιο αυτό, και για όσο υπάρχουν συμβάσεις εργασίας μέσω ΟΑΕΔ, είτε για την κοινωφελή εργασία, είτε μέσω voucher και μαθητείας, θα πρέπει οι εργαζόμενοι αυτοί να πληρώνονται με τις ισχύουσες κλαδικές ΣΣΕ, οι δε συμβάσεις τους να μετατρέπονται σε πλήρους απασχόλησης, για να μη δίνεται το δικαίωμα στους εργοδότες να αξιοποιούν τα προγράμματα αυτά για να ανακυκλώνουν το προσωπικό τους, και μάλιστα με κρατική επιδότηση.
Επίσης, διεκδικούμε την κάλυψη όλων των κενών στο Δημόσιο και ιδιαίτερα στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Ασφαλιστικών Ταμείων, καθώς και σε όλες τις κοινωνικές και υποστηρικτές υπηρεσίες του δημοσίου, με μαζικές προσλήψεις
μόνιμου προσωπικού.
Ταυτόχρονα, και για την αντιμετώπιση της σημερινής πραγματικότητας στο δημόσιο τομέα, διεκδικούμε την άμεση μετατροπή, όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου που ανανεώνονται, καθώς και των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, που εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σε αορίστου χρόνου με την ταυτόχρονη κατάργηση αυτών των μορφών εργασίας.
Το ΜΕΤΑ, με βάση τα παραπάνω, καλεί όλα τα συνδικάτα να εντάξουν στις γραμμές τους όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα της σχέσης εργασίας τους, και να διεκδικήσουν ενιαίους όρους αμοιβής και εργασίας για όλους.
«Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής»
Νοέμβρης 2017
No comments:
Post a Comment