Γίνε σαν τη Γωγώ

Θέλω τώρα να σας πω για τη φίλη μου τη Georgia, που το πραγματικό της όνομα είναι Γωγώ (αλλά ντρέπεται -και δικαίως- να το κοτσάρει έτσι στο facebook) και το κωδικό της όνομα είναι Στίβι, λόγω της ομοιότητας με τη Στίβι Νικς των Fleetwood Mac στη φάτσα και στο ύψος.
Η Γωγώ είναι ένας από τους πιο καλούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου: είναι γενναιόδωρη, προσέχει τι λες, αναρωτιέται τι χρειάζεσαι, έχει πάντα κάτι..
ενδιαφέρον να πει και αυτή και είναι εντελώς ασυμπτωματική σε συμπλέγματα. Είναι πολλές οι φορές στη ζωή μου που ευρισκόμενος σε αδιέξοδο ή σε δυσκολία, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο.
Η Γωγώ είναι επίσης και εργαζόμενη σε φαρμακείο. Εδώ και δέκα μέρες η πίεση που δέχεται είναι απερίγραπτη. Δουλεύει περισσότερες ώρες, με περισσότερο κόσμο και με εκνευρισμένο κόσμο. Κάθε μέρα έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που της φωνάζουν επειδή δεν έχει μάσκες να πουλήσει ή την τραμπουκίζουν επειδή η ίδια φορά. Άλλοι απαιτούν να αφήσει το φαρμακείο που δουλεύει για να πάει να τους πάρει την πίεση και δυσκολεύονται να καταλάβουν γιατί αυτό δε γίνεται. Πριν και μετά από αυτό δε μπορεί να δει κανέναν, γιατί το ιικό της φορτίο είναι πολύ μεγάλο μετά από τόσες συναντήσεις και απλά περπατάει σε απόσταση από τους ανθρώπους ή πάει να χαζεύει τα αγάλματα στο Πεδίο του Άρεως. Καμιά φορά μπορεί μετά τη δουλειά να χρειαστεί να κάνει μια παράκαμψη να αφήσει κάτι στην εξώπορτα ενός σπιτιού -πάντα χωρίς να δει τον παραλήπτη. Και στον υπόλοιπο χρόνο απαντά υπομονετικά όσα είναι σε θέση να απαντήσει σε όποιον της το ζητάει από το τηλέφωνο. Μια φορά τη μέρα μπορεί να σπάσει και μετά ξαναρχίζει.

Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι εκεί έξω. Δέχονται τεράστια πίεση αυτές τις μέρες και δεν θα τους αναγνωριστεί ποτέ -δεν θα δεχτούν καν αυτή τη συλλογική αγάπη για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Γράφω για ένα που ξέρω και είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου.
Γίνε σαν τη Γωγώ. Κι αν δε μπορείς τόσο, σταμάτα να φωνάζεις και να ζητάς παράλογα πράγματα στους εργαζόμενους των φαρμακείων και των σούπερ μάρκετ. Κάθε άνθρωπος μπορεί να μην είναι μαλάκας.

- από το fb του Γιάννη Ανδρουλιδάκη