Τι κρύβει η υστερία για τον Λάνθιμο

Η μαζική ενασχόληση με τον Λάνθιμο, στα όρια της υστερίας, δεν αντανακλά βέβαια, τη δημοφιλία των ταινιών του. Δεν έγινε ξαφνικά το ελληνικό κοινό φανατικός οπαδός του μεταμοντέρνου σινεμά και του Greek weird wave. Πρόκειται για μια ακόμη έκφραση του εθνικιστικού επαρχιωτισμού που μας χαρακτηρίζει ως χώρα.
Όλοι συζητούν για τον Λάνθιμο επειδή..
αναγνωρίζεται και βραβεύεται από τους ξένους. Όχι από όποιους και όποιους ξένους, φυσικά, αλλά από τους Δυτικούς, αυτούς που αιώνια μας ζηλεύουν και μας επιβουλεύονται, αλλά αναζητούμε εναγωνίως την επιβεβαίωσή τους.
Χωρίς αυτή τη διεθνή αναγνώριση ο Λάνθιμος δεν θα ήταν παρά ένας έκφυλος θολοκουλτουριάρης που παράγει ακαταλαβίστικα και χυδαία ανοσιουργήματα προς τέρψη ενός περιθωριακού κοσμοπολίτικου κοινού.
Η ανάγκη για αποδοχή από τον Μεγάλο (Δυτικό) Άλλο είναι πιο ισχυρή από το ακατανόητο και ύποπτο περιεχόμενο των ταινιών του. Ο Λάνθιμος μπαίνει στο πάνθεον των εθνικών πρωταθλητών γιατί φέρνει στον «περιούσιο» λαό την εξωτερική επιβεβαίωση που τόσο ανάγκη έχει για να καταλαγιάσει το αίσθημα ανασφάλειας και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που τον διακρίνει.
Δημήτρης Τσίρκας (fb)