Οι χιλιάδες αριστεροί πολίτες που συναποτελούμε το εγχείρημα της ανανεωτικής ριζοσπαστικής Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι ακόμη περισσότεροι που αποστασιοποιήθηκαν, αδρανοποιήθηκαν ή παραμένουν κριτικά σιωπηλοί παρακολουθώντας τις εξελίξεις και διεργασίες του χώρου, της κυβέρνησης καθώς και τις πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού της.
Πρωτοβουλίες που κυρίως
εστιάζονται στον χώρο των λεγόμενων «επώνυμων» της Κεντροαριστεράς, αγνοώντας τον πολύμορφο χώρο της ανένταχτης Αριστεράς, των κινημάτων, της οικολογίας, των πολιτισμικών κινήσεων, των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης, των αμφισβητησιακών διανοουμένων. Ενώ την ίδια ώρα τα μέλη του κόμματος παραμένουν για ακόμη μια φορά απλώς θεατές των εξελίξεων.
Πρωτοβουλίες οι οποίες επιτρέπουν σε εχθρούς και άσπονδους φίλους να μιλούν για ακόμη ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, χωρίς αρχές και αξιακά προτάγματα. Να εδραιώνουν την κατηγορία τού «όλοι ίδιοι είναι». Σε μια περίοδο μάλιστα που μια σειρά εμβληματικές κυβερνητικές πράξεις καταγράφονται με θετικό πρόσημο σε κοινωνικό επίπεδο αλλά και σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, με πιο εμβληματική εκείνη της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η κατάσταση αυτή, όπως έχουμε ξανά και ξανά επαναλάβει, δεν μπορεί να συνεχιστεί αν θέλουμε στον μακρύ και ανειρήνευτο πόλεμο θέσεων που διεξάγουμε να συνεχίσουμε να καταγραφόμαστε ως δύναμη της Αριστεράς και όχι ως ακόμη ένα αρχηγικό μόρφωμα το οποίο σταδιακά ενσωματώνεται στο κυρίαρχο αστικό πολιτικό σκηνικό, διευρυνόμενο μονοδιάστατα με δέλεαρ κυβερνητικούς θώκους από διαφόρους «επώνυμους» παράγοντες ή παραγοντίσκους του λεγόμενου κεντροαριστερού χώρου.
Η αντίφαση που βιώνουμε μεταξύ ενός πραγματικά χαρισματικού προέδρου και πρωθυπουργού με διεθνή ακτινοβολία και ενός αδρανούς κομματικού σχηματισμού οφείλουμε να μην αφήσουμε να μετεξελιχθεί σε καταστροφική. Αντίθετα, οφείλουμε να τη μετατρέψουμε σε δημιουργική συλλογική ηγεμονική αριστερή δυναμική, μέσα σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτισμικούς αρμούς. Αρμούς στους οποίους, όπως και σε αρκετές δημοτικές κινήσεις, η ενότητα των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων συντελείται καθημερινά.
Προς αυτή την κατεύθυνση και ενάντια στον κυβερνητισμό και τον διευρυνόμενο και ανάμεσά μας παραγοντισμό -δυστυχώς- χρειαζόμαστε άμεσα και μπροστά στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις ένα ευρύτερο σχέδιο ενός πολυδιάστατου αμφίπλευρου προοδευτικού μετώπου, στο οποίο ως αριστεροί πολίτες θα αναγνωρίζουμε τα αξιακά στοιχεία που μας συγκροτούν.
Ένα σχέδιο ευφάνταστων θετικών προτάσεων που ως κόμμα άμεσα θα καταρτίσουμε όχι ως Κεντρική Επιτροπή ή Πολιτική Γραμματεία, αλλά ως συλλογικός διανοούμενος, με ισοτιμία όλων των μελών. Ένα σχέδιο που θα επιτρέψει σε όλα τα μέλη μας και τους φίλους του κόμματος σε ανοιχτές συνελεύσεις - συζητήσεις, να ξαναποκτήσουν την αίσθηση του ενεργού και ισότιμου μέλους στη λήψη αποφάσεων.
Αναγκαία προϋπόθεση για να ξεφύγουμε από σκεπτικισμούς αδράνειας, αντιλήψεις ανάθεσης άκριτα των αποφάσεων στους κυβερνητικούς και πρωθυπουργικούς χειρισμούς. Για να αποκτήσουμε ξανά όλοι και όλες το δημιουργικό κέφι για να βγούμε στην αγορά με την κλασική έννοια του όρου, ως μαχητές.
- από την Αυγή
No comments:
Post a Comment