μεγάλη σημασία για τον ταξικό συσχετισμό και τη συνοχή των "από κάτω", θα ήθελα να επισημάνω δύο στοιχεία της καμπάνιας που τα θεωρώ εξαιρετικά ωφέλιμα:
Πρώτον, ξεσκεπάζει την απύθμενη υποκρισία των κυβερνώντων. Όλοι αυτοί που δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν την αφόρητη κοινοτοπία ότι "ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας", δεν έπραξαν σχεδόν τίποτα για τους ανθρώπους του πολιτισμού, τόσο στο επίπεδο της άμεσης ενίσχυσής τους, όσο και σε ό,το αφορά ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο για να μείνουν ζωντανές οι Τέχνες στο περιβάλλον της κοινωνικής αποστασιοποίησης. Μόνο μετά την κατακραυγή σπεύδουν να διαρρεύσουν διαφορά προγράμματα, την ίδια ώρα που μεγάλος αριθμός καλλιτεχνών αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης.
Ας μη γελιόμαστε. Για τους κυβερνώντες, πολιτισμός είναι το αρχαιοπρεπές τουριστικό φολκλόρ και καλλιτέχνες οι κόλακες διασκεδαστές της Αυλής.
Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο της καμπάνιας είναι ο αυτοπροσδιορισμός των καλλιτεχνών ως art workers. Κάπου εδώ τελειώνει η ιδεαλιστική πομφόλυγα ότι ο καλλιτέχνης είναι ένα "αερικό" υπεράνω του κοινωνικού γίγνεσθαι, το οποίο τρέφεται με καλαισθησία και οραματισμό. Οι καλλιτέχνες είναι εργαζόμενες κι εργαζόμενοι όπως όλοι οι άλλοι, με υλικές ανάγκες και εργατικά δικαιώματα. Το ότι η Πολιτεία δεν τους αντιμετωπίζει ως εργαζόμενους με ανάγκες και δικαιώματα, δεν είναι μόνο υποτίμηση της κουλτούρας, αλλά αποτελεί μέρος της γενικής στρατηγικής κατακερματισμού και απαξίωσης των εργαζομένων. Οι καλλιτέχνες είναι κανονικοί εργαζόμενοι γιατί η ίδια η καλλιτεχνική δημιουργία αποτελεί κανονική παραγωγική δραστηριότητα όχι μόνο άμεσα (δηλαδή ως φιλμ, παρασταση, τραγούδι, εικαστικο έργο κτλ), αλλά κι έμμεσα. Οι επικοινωνιακοί κώδικες, οι αισθητικές αντιλήψεις και οι ιδέες που διαμορφώνουν οι Τέχνες, ενσωματώνονται σε παραγωγικές δραστηριότητες τομέων πολύ ευρύτερων αυτών του Πολιτισμού.
Support art workers λοιπόν "για λόγους ταξικούς και όχι μόνο", που λέει και το τραγούδι.
- από το fb του Γιάννη Αλμπάνη
Yπάρχει κι αυτό:
No comments:
Post a Comment