Φυσικά διάβασα το κείμενο του Θανάση Καρτερού για τον Τσιόδρα (EΔΩ). Πολύ μικρή σημασία έχει αν προσωπικά συμφωνώ – που ξεκαθαρίζω πως συμφωνώ – επειδή ούτε η μία ούτε η άλλη εκδοχή θα άλλαζε την ουσία. Ποια είναι αυτή.
Ο Καρτερός είναι 45 χρόνια επαγγελματίας δημοσιογράφος. (Μάλιστα κάποια απ αυτά συνυπήρξαμε και τσακωνόμαστε σχεδόν καθημερινά. Τελείως ψυχαναλυτικά νομίζω πως αυτό συνέβαινε επειδή.. ο ένας προσπαθούσε να επιβληθεί προσωπικά στον άλλο – αλλά ούτε αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Χωρίσαν οι δρόμοι μας, πολιτικά κι επαγγελματικά, αλλά όποτε συναντιόμασταν η σχέση μας παρέμενε εγκάρδια, χωρίς να χάσει το χαρακτηριστικό που ανέφερα. Παναπεί, τον ξέρω καλά…)
Ως δημοσιογράφος, αλλά και πολιτικό πρόσωπο, δεν γράφει για όλους, κανείς με δημόσιο λόγο δεν το πετυχαίνει αυτό. Είναι ισχυρός χαρακτήρας και συνήθως σ αυτό το βασανιστικό αλλά γοητευτικό επάγγελμα όποιος είναι έτσι προκαλεί. Με θέσεις, με κείμενα, με αντιπαραθέσεις έντονες. Αλλως πως, είναι ένας ευθύβολος προβοκάτορας, που δεν θα περάσει απαρατήρητος ποτέ. Απολύτως φυσικό να δημιουργεί ντόρο. Κι επειδή είναι βαθύτατα αριστερός - προσωπικά εξακολουθώ να τον θεωρώ κομμουνιστή, όσο κι αν αυτό δεν πολυκολλάει στον πολιτικό χώρο που δραστηριοποιείται - το πολιτικό σύστημα κι η μιντιοκρατία βγάζει αφρούς μαζί του. Είμαι σίγουρος πως αν βρισκόμασταν και του το έλεγα αυτό, θα μου απαντούσε «τόσο το καλύτερο».
Τι έκανε τώρα λοιπόν; Περιέλαβε τον Τσιόδρα, που είναι κάτι σαν ιερή αγελάδα στην Ινδία για τους δεξιούς, η Παναγία της Τήνου για τους θρησκόληπτους, δηλαδή απαγορεύεται να του πεις οτιδήποτε. Ο Τσιόδρας θέλει να είναι η Βουγιουκλάκη και ταυτόχρονα να τον θεωρούμε Κατίνα Παξινού και να πρωταγωνιστεί στην Επίδαυρο. Ε λοιπόν δεν γίνεται:
Κι έχουν ξαμολυθεί οι παπαγάλοι απ τον Σκάι, απ το Liberal και τον Φιλελεύθερο, από κάτι σάιτ που σιτίζεται η λούμπεν δημοσιογραφία, διάφοροι απόστρατοι γραφιάδες, που θυμήθηκαν την «αντικειμενικότητα» και ομνύουν σ αυτήν, λειτουργώντας σε τοπίο σχεδόν απόλυτης μονοφωνίας – διάβαζε κακοφωνίας. Αυτοί δηλαδή, που αν τους δοθεί η δυνατότητα θα μας επιτρέπουν να κυκλοφορούμε, στην καλύτερη περίπτωση, με τσιρότο στο στόμα και τα χέρια δεμένα πίσω ώστε να μη γράφουμε.
ΚΙ επειδή χρησιμοποιούν λέξεις πομπώδεις και με στόμφο, σαν απόφοιτοι της σχολής του Εθνικού Θεάτρου του ΄50, θα χρησιμοποιήσω μία απ αυτές που ανακάλυψαν τελευταία, τους άρεσε και την πιπιλίζουν συνεχώς – ο Οικονόμου το πρωί πρέπει να την χρησιμοποίησε πάνω από 10 φορές: ο μόνος δημόσιος λόγος που εκφέρεται στις μέρες μας και ευστοχεί, είναι εκείνος που όλοι αυτοί τον κατηγορούν ως διχαστικό.
Συνεπώς καλά ειπωμένα Θανάση κι αν τα πιούμε κάποια φορά θα σου σούρω όσα πολιτικά σούχω μαζεμένα.
- από το facebook του Γιάννη Κουτζουράδη
Ο Καρτερός είναι 45 χρόνια επαγγελματίας δημοσιογράφος. (Μάλιστα κάποια απ αυτά συνυπήρξαμε και τσακωνόμαστε σχεδόν καθημερινά. Τελείως ψυχαναλυτικά νομίζω πως αυτό συνέβαινε επειδή.. ο ένας προσπαθούσε να επιβληθεί προσωπικά στον άλλο – αλλά ούτε αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. Χωρίσαν οι δρόμοι μας, πολιτικά κι επαγγελματικά, αλλά όποτε συναντιόμασταν η σχέση μας παρέμενε εγκάρδια, χωρίς να χάσει το χαρακτηριστικό που ανέφερα. Παναπεί, τον ξέρω καλά…)
Ως δημοσιογράφος, αλλά και πολιτικό πρόσωπο, δεν γράφει για όλους, κανείς με δημόσιο λόγο δεν το πετυχαίνει αυτό. Είναι ισχυρός χαρακτήρας και συνήθως σ αυτό το βασανιστικό αλλά γοητευτικό επάγγελμα όποιος είναι έτσι προκαλεί. Με θέσεις, με κείμενα, με αντιπαραθέσεις έντονες. Αλλως πως, είναι ένας ευθύβολος προβοκάτορας, που δεν θα περάσει απαρατήρητος ποτέ. Απολύτως φυσικό να δημιουργεί ντόρο. Κι επειδή είναι βαθύτατα αριστερός - προσωπικά εξακολουθώ να τον θεωρώ κομμουνιστή, όσο κι αν αυτό δεν πολυκολλάει στον πολιτικό χώρο που δραστηριοποιείται - το πολιτικό σύστημα κι η μιντιοκρατία βγάζει αφρούς μαζί του. Είμαι σίγουρος πως αν βρισκόμασταν και του το έλεγα αυτό, θα μου απαντούσε «τόσο το καλύτερο».
Τι έκανε τώρα λοιπόν; Περιέλαβε τον Τσιόδρα, που είναι κάτι σαν ιερή αγελάδα στην Ινδία για τους δεξιούς, η Παναγία της Τήνου για τους θρησκόληπτους, δηλαδή απαγορεύεται να του πεις οτιδήποτε. Ο Τσιόδρας θέλει να είναι η Βουγιουκλάκη και ταυτόχρονα να τον θεωρούμε Κατίνα Παξινού και να πρωταγωνιστεί στην Επίδαυρο. Ε λοιπόν δεν γίνεται:
Κι έχουν ξαμολυθεί οι παπαγάλοι απ τον Σκάι, απ το Liberal και τον Φιλελεύθερο, από κάτι σάιτ που σιτίζεται η λούμπεν δημοσιογραφία, διάφοροι απόστρατοι γραφιάδες, που θυμήθηκαν την «αντικειμενικότητα» και ομνύουν σ αυτήν, λειτουργώντας σε τοπίο σχεδόν απόλυτης μονοφωνίας – διάβαζε κακοφωνίας. Αυτοί δηλαδή, που αν τους δοθεί η δυνατότητα θα μας επιτρέπουν να κυκλοφορούμε, στην καλύτερη περίπτωση, με τσιρότο στο στόμα και τα χέρια δεμένα πίσω ώστε να μη γράφουμε.
ΚΙ επειδή χρησιμοποιούν λέξεις πομπώδεις και με στόμφο, σαν απόφοιτοι της σχολής του Εθνικού Θεάτρου του ΄50, θα χρησιμοποιήσω μία απ αυτές που ανακάλυψαν τελευταία, τους άρεσε και την πιπιλίζουν συνεχώς – ο Οικονόμου το πρωί πρέπει να την χρησιμοποίησε πάνω από 10 φορές: ο μόνος δημόσιος λόγος που εκφέρεται στις μέρες μας και ευστοχεί, είναι εκείνος που όλοι αυτοί τον κατηγορούν ως διχαστικό.
Συνεπώς καλά ειπωμένα Θανάση κι αν τα πιούμε κάποια φορά θα σου σούρω όσα πολιτικά σούχω μαζεμένα.
- από το facebook του Γιάννη Κουτζουράδη
No comments:
Post a Comment