Ο άλλος παρομοιάζει τον Γεωργιάδη με τον Χένρι Μίλλερ και τον Σωκράτη στο Συμπόσιο!
Αμφότεροι προβάλουν το τεκμήριο αθωότητας (μέχρι τον Άρειο Πάγο) αλλά το τεκμήριο ενοχής που συνάγεται από την πρωτόδικη απόφαση δεν τους προβληματίζει ιδιαίτερα. Ούτως ή άλλως παιδεραστία νοείται μέχρι τα 14, λένε. Από τα 15 και πάνω είναι σκέτος έρωτας.
Το γεγονός ότι οι15χρονοι Μολδαβοί είναι
προϊόντα παιδοφιλικού κυκλώματος trafficking δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο στο σκεπτικό τους. Σε τελευταία ανάλυση, ας πρόσεχαν οι φτωχοί Μολδαβοί πώς διαθέτουν τα παιδιά τους και τη φτώχεια τους.
Ένας τρίτος, πιο μετριοπαθής, δηλώνει σε τηλεοπτική εκπομπή ότι ο καθένας μας θα μπορούσε να μπλέξει. Δηλαδή πήγε να κάνει τη δουλειά του ο άνθρωπος και έμπλεξε ή μπορεί και να τον μπλέξανε. Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω και πολλών ακόμα υπερασπιστών στα social media και όχι μόνο ότι δεν τρέχει τίποτα. Η εικόνα του 60φεύγα επιβήτορα που γλεντάει με όλα τα μωρά (ενήλικα και ανήλικα) στην πίστα είναι καθαγιασμένη στη νεοελληνική συνείδηση, λένε. Τι σας πείραξε τώρα; Ότι ο Γεωργιάδης γλεντούσε με αγοράκια; Πόσο ομοφοβικοί είστε δηλαδή;
Ασφαλώς η χαβούζα της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και της δημοσιολογίας είναι ευρύχωρη και όλοι (οι κακοί) χωράνε. Εφόσον όμως όλα είναι μικροπολιτική και νυν υπέρ πάντων ο προεκλογικός αγών, πώς γίνεται τα επικοινωνιακά τζιμάνια της παράταξης να μην αντιλαμβάνονται ότι η άνευ όρων υποστήριξη του Γεωργιάδη τους φέρνει πιο πολλές ζημίες από κέρδη; Δεν καταλαβαίνουν ότι προκαλούν αμηχανία, αν όχι δυσφορία και οργή, στην εκλογική τους πελατεία; Τόσο αποξενωμένοι από το κοινό αίσθημα πια;
Εκτός αν όντως εννοούν να μετατρέψουν τον Γεωργιάδη σε παγκόσμιο σύμβολο, σε φάρο φωτεινό, σε σύγχρονη φλεγόμενη βάτο για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κάτι σαν την Ρόζα Παρκς της πληρωμένης παιδοφιλίας δηλαδή.
- από το fb του Σπύρου Κρίμπαλη
No comments:
Post a Comment