Η Λάρα, η σκυλίτσα – σύμβολο των ανθρώπων με προβλήματα όρασης, πέθανε το βράδυ της Τρίτης, έχοντας συμπληρώσει 16 χρόνια ζωής.
Το μαύρο λαμπαραντόρ ριτρίβερ έγραψε τη δική του ιστορία καθώς αποτέλεσε τον πρώτο σκύλο - οδηγό τυφλών στην Ελλάδα, ενώ οδήγησε παράλληλα στην ίδρυση της σχολής σκύλων οδηγών τυφλών, Lara Guide Dog School.
Στο πλευρό της μέχρι το τέλος είχε την
ιδιοκτήτριά της, Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου αλλά και τον δεύτερο σκύλο-οδηγό τυφλών της οικογένειας, τη Μέη.
«Όταν πρωτοκράτησα τη λαβή που με συνέδεε με το σκύλο, σάστισα: ήξερα πως πηγαίνω προς μια κατεύθυνση, μα συνάμα, ένιωθα μια απρόσμενα οικεία δύναμη, να με κατευθύνει κάπου αλλού. Κόλλησα τα πόδια μου στο έδαφος – μόνο αυτό ήξερα να κάνω. Τότε, άκουσα τη φωνή του εκπαιδευτή που μου φώναζε: “Follow the Dog!!!” Κι αυτό έκανα: I, followed the Dog. Λάρα: 03/05/2003 – 26/03/19», έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου.
Για το ίδιο θέμα έγραψε στο fb και ο δημοσιογράφος Κ.Τ.:
Το μαύρο λαμπαραντόρ ριτρίβερ έγραψε τη δική του ιστορία καθώς αποτέλεσε τον πρώτο σκύλο - οδηγό τυφλών στην Ελλάδα, ενώ οδήγησε παράλληλα στην ίδρυση της σχολής σκύλων οδηγών τυφλών, Lara Guide Dog School.
Στο πλευρό της μέχρι το τέλος είχε την
ιδιοκτήτριά της, Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου αλλά και τον δεύτερο σκύλο-οδηγό τυφλών της οικογένειας, τη Μέη.
«Όταν πρωτοκράτησα τη λαβή που με συνέδεε με το σκύλο, σάστισα: ήξερα πως πηγαίνω προς μια κατεύθυνση, μα συνάμα, ένιωθα μια απρόσμενα οικεία δύναμη, να με κατευθύνει κάπου αλλού. Κόλλησα τα πόδια μου στο έδαφος – μόνο αυτό ήξερα να κάνω. Τότε, άκουσα τη φωνή του εκπαιδευτή που μου φώναζε: “Follow the Dog!!!” Κι αυτό έκανα: I, followed the Dog. Λάρα: 03/05/2003 – 26/03/19», έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου.
Για το ίδιο θέμα έγραψε στο fb και ο δημοσιογράφος Κ.Τ.:
Είδα την είδηση με μια καθυστέρηση, γιατί έτρεχα αυτές τις μέρες. Και συγκινήθηκα. Γιατί γνώρισα τη Λάρα όταν ακόμα ήταν νεαρή σκυλίτσα, στις πρώτες της βόλτες με την Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου, στη ρεματιά του Χαλανδρίου, όταν έβγαινα καμια φορά περίπατο με τον Λούπυ. Αυτά τα υπέροχα μάτια, η εκπληκτική ηρεμία και ο απίστευτος τρόπος που στεκόταν δίπλα στην σύντροφο της, αλλά και η απερίγραπτη αγάπη με την οποία μιλούσε η Ιωάννα γι' αυτήν, μου έδωσαν το ερέθισμα για ρεπορτάζ. Κάναμε ωραίες συζητήσεις με την Ιωάννα, που με τόσο πάθος μου ανέλυε την τεράστια αξία των σκύλων συνοδών τυφλών, ενώ η Λάρα άκουγε με προσοχή, λες και καταλάβαινε τα πάντα. Δεν φανταζόμουν τότε, πόσα θα κατάφερναν οι δυο τους τα επόμενα χρόνια και μάλιστα με αγώνα, ενάντια στις αγκυλώσεις και συχνά ρατσιστικές αντιδράσεις της υπανάπτυκτης σε πολλά πράγματα ελληνικής κοινωνίας. Αντίο Λάρα, θα σε θυμάμαι. Μας έμαθες πολλά για τον πολιτισμό...
No comments:
Post a Comment