Δεν ανήκω στην ίδια πατρίδα μ' αυτούς...

Αν είχε ζήσει, τώρα θα πήγαινε σχολείο. Στη Σάμο ας πούμε. Και δεν θα τον άφηναν. Μπορεί και να 'παιζε στην αυλή. Στην Κόνιτσα ας πούμε. Και να τον κυνηγούσαν με τα ρόπαλα. Μπορεί και να κοιμόταν με τη μαμά του στο ξενοδοχείο. Στα Βίλια ας πούμε. Και να ξυπνούσε κλαίγοντας, από τις πέτρες και τα ουρλιαχτά.
Νεκρά, μουσκεμένα, παγωμένα, συγκινούσαν τους πάντες. Τωρα ούτε κι αυτό. Γιατί ακόμα πνίγονται, αλλά περνάνε στις "υπόλοιπες"..
ειδήσεις. Ζωντανά δεν τα θέλουνε ούτε ζωγραφιστά. Τα ταλαιπωρημένα παιδάκια με τα μεγάλα μάτια.
Δεν ανήκω στην ίδια πατρίδα μ' αυτούς...
- από το fb της Ευγενίας Λουπάκη