Συνδικαλιστικό κίνημα: ποια είναι η εναλλακτική;

Όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο συνδικαλιστικό κίνημα ασφαλώς δεν συνιστούν υγεία. Φαινόμενα σήψης και διάλυσης είναι.
Για το γραφειοκρατικό εκφυλισμό της ΓΣΕΕ και της ηγεσίας της δεν χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο από αυτό που φαίνεται. Είναι αρκετό.

Είναι όμως υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση μόνο η κλίκα Παναγόπουλου;..
Το ΠΑΜΕ για παράδειγμα δεν έχει καμία ευθύνη γι' αυτά που συμβαίνουν;
Δεν έχω τον παραμικρό ενδοιασμό να προσυπογράψω όλες τις καταγγελίες του ΠΑΜΕ περί νόθων συνέδρων, σωματείων σφραγίδα και εισόδου εργοδοτών στις εργατικές οργανώσεις.
Πρώτη φορά συμβαίνουν όλα αυτά; Δεν συνέβαιναν τα προηγούμενα χρόνια; Το ίδιο το ΠΑΜΕ- σε μικρότερο βαθμό βεβαίως- δεν χρησιμοποίησε ποτέ σωματεία- σφραγίδες και δεν είχε ποτέ πλαστούς συνέδρους σε συνέδρια εργατικών οργανώσεων;
Χάριν συνεννοήσεως θα δεχτώ ότι μόνο το ΠΑΜΕ δεν κάνει αυτά για τα οποία, δικαίως, κατηγορεί τους άλλους.
Η τακτική που υιοθέτησε τελευταία να διαλύει τα συνέδρια των υφιστάμενων Οργανώσεων που θα οδηγήσει; Υπάρχει εναλλακτική για την επόμενη ημέρα;
Αν δεν υποχωρήσουν οι άλλοι και το ΠΑΜΕ συνεχίσει την ίδια τακτική, η λύση θα δοθεί από τα δικαστήρια. Θα αποδεχτεί το ΠΑΜΕ τη συμμετοχή του σε μία διορισμένη και δοτή διοίκηση; Αν ναι, τότε γιατί να μην αποδεχτεί τη σημερινή κατάσταση; Αν όχι, τι θα πράξει; Θα πάει σε «κόκκινη» ΓΣΕΕ; Κι αν πάει- με απούσα την εργατική τάξη από τα σωματεία-, αυτό δεν θα είναι ένα ακόμα βήμα στον ευτελισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και στην πλήρη διάλυσή του;

- από το fb του δημοσιογράφου - ιστορικού Γιώργου Πετρόπουλου