30 Μαρτίου 1952. Οι Αργυριάδης, Καλούμενος, Μπάτσης και Μπελογιάννης
μεταφέρονται στις 3:20 στον τόπο εκτέλεσης τους, σε ένα χωράφι δίπλα στο
νοσοκομείο "Σωτηρία". Στις 4:10 έχουν όλα τελειώσει.
Γράφει ο Βασίλης Ραφαηλίδης:
"Χιλιάδες κομμουνιστές έπαψαν να κάνουν κακό στην πατρίδα με τον ίδιο τρόπο. Αλλά αυτό που με συντρίβει στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η εκτέλεση καθεαυτή, είναι που δεν επέτρεψαν σε τέσσερις ανθρώπους που πολύ
αγάπησαν την Ελλάδα να δουν το ελληνικό φως για τελευταία φορά. Κτήνη! Αυτή η εκτέλεση και μόνο, με τον τρόπο που μεθοδεύτηκε, με τον τρόπο που έγινε, δείχνει πως τούτος ο τόπος είναι καταδικασμένος σε θάνατο".
Γράφει ο Βασίλης Ραφαηλίδης:
"Χιλιάδες κομμουνιστές έπαψαν να κάνουν κακό στην πατρίδα με τον ίδιο τρόπο. Αλλά αυτό που με συντρίβει στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η εκτέλεση καθεαυτή, είναι που δεν επέτρεψαν σε τέσσερις ανθρώπους που πολύ
αγάπησαν την Ελλάδα να δουν το ελληνικό φως για τελευταία φορά. Κτήνη! Αυτή η εκτέλεση και μόνο, με τον τρόπο που μεθοδεύτηκε, με τον τρόπο που έγινε, δείχνει πως τούτος ο τόπος είναι καταδικασμένος σε θάνατο".
67 χρόνια από τη νύχτα που παλεύουμε ακόμα να τινάξουμε από τη ράχη μας.
- από το fb του Νίκου Σβέρκου
- από το fb του Νίκου Σβέρκου
No comments:
Post a Comment